جدیدترین کتاب دکتر عباس خلجی با عنوان «ناسازه‌های نظری و ناکامی سیاسی گفتمان اصلاح‌طلبی (۱۳۷۶-۱۳۸۴)» در انتشارات بوکا به چاپ رسید. این کتاب در سه بخش تدوین شده و به دنبال پاسخ‌گویی به دلایل افول گفتمان اصلاح طلبی در دوره‌ای از تاریخ معاصر ایران است.
دکتر عباس خلجی
سال ۱۳۴۴ در شهرستان همدان به دنیا آمد و دوران تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند. او در سال ۱۳۷۱ در دانشگاه تهران پذیرفته شد و مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد علوم سیاسی را در سال ۱۳۷۸ به پایان رساند. پایان‌نامه کارشناسی ارشد او با عنوان «اصلاحات ۱۳۳۹-۱۳۴۲ و قیام پانزده خرداد »در دومین جشنواره طریق جاوید که به مناسبت بزرگداشت یکصدمین سال تولد امام خمینی برگزار شد، به عنوان رساله برتر پژوهش‌های حوزه انقلاب اسلامی معرفی گردید و سپس با عنوان «اصلاحات آمریکایی و قیام پانزده خرداد» توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی چاپ و منتشر شد.
او دوره دکترای علوم سیاسی (گرایش اندیشه سیاسی) را نیز در دانشگاه تهران گذراند و در سال ۱۳۸۶ فارغ‌التحصیل شد که عنوان رساله دکترایش «ناسازه‌های نظری و ناکامی سیاسی گفتمان اصلاح‌طلبی» بود. وی هم اینک عضو هیات علمی و استادیار گروه علوم سیاسی در دانشکده علوم اجتماعی و فرهنگی دانشگاه جامع امام حسین(ع) است. وی تدریس دروس گوناگونی را در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در کارنامه خود دارد. دکتر خلجی ده سال دبیر گروه علوم سیاسی شورای بررسی متون، در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بوده و هم اینک عضو فعال این گروه می‌باشد. حاصل کارهای تحقیقاتی وی، چندین طرح پژوهشی، یک کتاب و حدود ۵۵ مقاله است که بیشتر آنها در نشریات و فصلنامه‌های معتبر علمی ـ پژوهشی یا علمی ـ ترویجی منتشر شده است.
در پیش گفتار اثر آمده است:
در انتخابات دومین دورۀ شوراهای اسلامی شهر و روستا که در روز ۹ اسفند ۱۳۸۱ برگزار شد، اصولگرایان پیروز شدند و فهرست اصلاح‌طلبان در شهر تهران به‌طور کامل شکست خورد. اصولگرایان پس از این انتخابات در دو انتخابات ریاست جمهوری، دو انتخابات مجلس شورای اسلامی و یک انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا نیز پیروز شدند. بنابراین، نخستین نشانه‌های ناکامی سیاسی گفتمان اصلاح‌طلبی پس از انتخابات شورای شهر آشکار شد و در دور دوم نهمین دورۀ انتخابات ریاست جمهوری در سوم تیر ۱۳۸۴ فرایند ناکامی سیاسی اصلاح‌طلبان به اوج خود رسید. بنابراین، پرسشی در اذهان ناظران سیاسی و افکار عمومی مطرح شد که دلایل ناکامی سیاسی گفتمان اصلاح‌طلبی چیست؟
نویسنده در ادامه می افزاید:
جریان‌های فکری و گروه‌های سیاسی با توجه به گرانیگاه نظری خویش پاسخ‌های متفاوتی به این پرسش داده‌اند و اکنون نیز می‌توان جواب‌های گوناگونی برای آن فراهم کرد. با این حال، بیشتر پاسخ‌ها در سطح رویکردهای ساختاری و تحلیل‌های جامعه‌شناختی باقی‌مانده و پاسخ‌های نظری چندان قانع‌کننده‌ای برای آن تمهید و فراهم نشده است. نگارنده برای یافتن پاسخ این سؤال، بر اساس گرایش نظری خود، رهیافتی فکری ـ فلسفی برگزیده است تا از رهگذر این مسیر به یافته‌های نظری و پاسخ‌های بنیادی جهت این مسئله برسد. بنابراین، فرضیه پژوهش بر مبنای اصالت اندیشه طراحی شده است.
به گفته دکتر عباس خلجی راهنمایی‌ها و مشاوره‌های اساتیدی چون، دکتر صادق زیباکلام، دکتر داود فیرحی و دکتر عبدالرحمان عالم در نگارش این اثر بسیار مفید و موثر بوده است.
نظر دکتر داود فیرحی (استاد گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران) در خصوص این کتاب چنین است:
این کتاب، یکی از بهترین پژوهش‌ها در شناخت گفتمان اصلاح‌طلبی و رابطه نظر و عمل در ایران معاصر است. نویسنده توانمند آن با تکیه بر امکانات تحلیل گفتمانی، به سه محور اصلی توجه نموده است؛ تبارشناسی، بنیادهای نظری و تجربه عملی گفتمان اصلاح‌طلبی در سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴٫ خواندن این پژوهش را به محققان و دانشجویان علاقه‌مند به موضوع، به‌ویژه فعالان سیاسی توصیه می‌کنم.
این کتاب توسط انتشارات بوکا در چاپ نخست در ۴۰۹ صفحه با قیمت ۳۵ هزار تومان منتشر شده است.
