معرفی کتاب در جست‌وجوی سینما
کتاب در جست‌وجوی سینما به قلم علی رفیعی وردنجانی تلاش نموده تا برخی از آثار سینمایی مطرح ایران و جهان را از نظر فرهنگی مورد نقد و بررسی قرار دهد. نقد سینما بیش از نقد دیگر ژانرهای هنری در پیشرفت و شناخت آن مؤثر بوده و به جهت جایگاه رسانه‌ای ویژه‌اش عرضه و تقاضای منحصر به فردی دارد.
در این کتاب سعی شده سینما از زاویه‌ای مورد بحث قرار گیرد که کمتر به آن پرداخته شده است. فرهنگ و ریشه روانی داستان‌ها که از ساختار ذهنی بیرون می‌آید، مسئله اصلی این کتاب است. در آغاز سعی شده است با چند یادداشت کلی درباره کارگردانان و متاسینما درباره این مساله صحبت شود که چراکه “شناخت” در هر زمینه‌ای پایه نقد و تحلیل است. در مرحله بعد، به طور منفک یادداشت‌هایی بر آثار سینمایی، صرف نظر از ژانر، سال ساخت و موضوع آورده شده و بی‌هیچ ساختاری سینمای ساختارگریز ایران و متعهد به ساختار دیگر کشورها را مورد بررسی قرار می‌دهد. علی رفیعی وردنجانی در نقد آثار سینمایی ایران به دلیل مواجهه رودررو با بطن شکل‌گیری آثار، حضور در جامعه و شناخت تجربی و تئوری آن، به خاستگاه اصلی آنان اشاره دارد. از آنجایی که ساختارمندی در آثار دیگر کشورها به مراتب بیشتر دیده می‌شود چگونگی و چرایی نقد اثر سینمایی بیشتر زیر یوغ مفاهیم و انگاره‌های سینمایی آن قرار می‌گیرد. این کتاب می‌خواهد از چرایی آثار حرف بزند و چگونگی را در حد نیاز مورد بررسی قرار خواهد داد.
خواندن کتاب در جست‌وجوی سینما را به چه کسانی پیشنهاد می‌دهیم؟
خواندن کتاب در جست‌وجوی سینما را به تمام علاقه‌مندان به سینما و پژوهش‌های مرتبط با فیلم پیشنهاد می‌کنیم.
در بخشی از کتاب در جست‌وجوی سینما می‌خوانیم:
سهراب شهید ثالث در ایجاد یک مفهوم جامعه‌شناسانه در آثارش بسیار موفق بوده است و به عقیده من تارکوفسکی سینمای ایران است. «طبیعت بیجان» اثری مینیمال با گرایش به ساختار ذهنی است که توانسته با کمترین مواد سینمایی بهترین شکل آن را تولید کند. پیرمردی که سی سال دژبان راه‌آهن بوده و هیچ خانه و پس‌اندازی ندارد، با دریافت حکم بازنشستگی نظم زندگی‌اش برهم می‌ریزد و… . فیلم در دو ژانر اصلی سینما روایت می‌شود: درام و مستند. بخش دراماتیک آن بیشتر به سکوت و مراقبه می‌گذرد و بسیاری از برداشت‌ها ما را به یاد «راه بلد» تارکوفسکی خواهد انداخت. تلاش شهید ثالث برای نمایش واقعیت در لانگشات و گفتوگوهای کوتاه و دم‌دستی انتخاب شده به «طبیعت بیجان» شکل مستند بخشیده است. حتی کنجکاوی پیرمرد در حد گرفتن اخبار از محله‌های اطراف است و مدام در استرسِ ویرانی قرار داد. فرزند او که مشغول انجام خدمت سربازی است تبدیل به نسخۀ جدیدی از شخصیت پیرمرد شده و همسرش که در برابر ناله‌های او سکوت می‌کند نسبت به فقر و فراموشی او عتراضی ندارد. «طبیعت بیجان» نمونۀ کاملی از جامعۀ ایرانی در آن سال‌ها است که فاصله غنی و فقیر معنای انسانیت و شکل زیسته آن را تغییر داده است. رئیس از وضعیت زندگی زیردست خود اطلاعی ندارد و کمترین اهمیتی به آینده و انسانیت او نمی‌دهد. شهید ثالث، فریدون رهنما، بهرام بیضایی و تا حدودی علی حاتمی تاریخ سینمای اجتماعی ایران را رقم زده‌اند، هر کدام به شیوه خود. رهنما با گرایش به مدرنیته در آثارش حدود روشنفکری و سائق‌های اجتماعی نوینی بنیان می‌نهد، به خصوص در «پسر ایران از مادرش خبر ندارد». بهرام بیضایی با این نگاه که همواره پای یک زن در میان است، این گونه را تأثیرگذارترین در فرهنگ هر جامعه عنوان می‌کند که نمونه اعلایش «سگ کشی» است. علی حاتمی در فیلم «سوته دلان» همچنان که روایتی قدرتمند از ژانر رمانتیک ارائه می‌دهد، اما به واکنش اجتماعی اشاره‌های بسیاری دارد. جامعه‌شناسی سینما در حقیقت به میزان درک و اهمیت مؤلف به جامعه خود وابسته است. این موضوع را می‌توان با بررسی زیرمتن‌های یک فیلمنامه واکاوی کرد.
فهرست مطالب
پیش‌گفتار
مقدمه
۱٫ مواجهه
۲٫ جامعه‌شناسی سینما
۳٫ سینما و فرهنگ
۴٫ سینما و جاهلیت
۵٫ سینما چگونه واقعیت می‌سازد؟
سینمای ایران
۱٫ جستاری بر سینمای ایران
۲٫ نگاهی کوتاه بر ساخته‌های محمد رسول‌اُف
۳٫ نقدی بر برخی آثار سینمای ایران
سینمای جهان
۱٫ سینمای استنلی کوبریک
۲٫ سینمای خاطرات جوزپه تورناتوره
۳٫ سینمای الکساندر سوکوروف
۴٫ سینمای ماساکی کوبایاشی (هیچکاک سینمای ژاپن)
۵٫ نقدی بر برخی آثار سینمای جهان
یادداشت‌های پراکنده
۱٫ فرهنگ در سینمای ایران
۲٫ تاریخی یا مذهبی؟
۳٫ برای عباس کیارستمی
فهرست فیلم‌ها
نمایه نام‌ها
نمایه فیلم‌ها
این اثر از نظر موضوعی در دسته/های زیر قرار می‌گیرد:
ادبیات، فلسفه و هنر
برخی از کتاب‌‌هایی که در حوزه ادبیات و نمایش منتشر شده است:
تئاتر و وجود
پرسه در حوالی فلسفه
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.